Tajemnica bankowa Przekierowano ze strony: bank secrecy ang. bank secrecy

Tagi: Aspekty prawne zarządzania, Prawo finansowe
Tajemnica bankowa - wszystkie informacje dotyczące czynności bankowej, uzyskane w czasie negocjacji, w trakcie zawierania i realizacji umowy, na podstawie której bank tę czynność wykonuje z wyjątkami przewidzianymi w ustawie. Obowiązek zachowania tajemnicy bankowej ma bank, osoby w nim zatrudnione oraz osoby, za których pośrednictwem bank wykonuje czynności bankowe.

Spis treści

Regulacje prawne

W prawie polskim tajemnicę bankową definiuje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku[1].

Wyłączenie obowiązku zachowania tajemnicy bankowej

Obowiązek zachowania tajemnicy bankowej nie dotyczy przypadków w których:
  • jest to niezbędne w procesie realizacji umowy, na podstawie której jest wykonywana dana czynność bankowa;
  • następuje ujawnienie informacji objętych tajemnicą bankową przedsiębiorcom lub przedsiębiorcom zagranicznym, którym bank powierzył wykonywanie określonych czynności bankowych;
  • bank udziela informacji adwokatom lub radcom prawnym w związku ze świadczoną przez nich pomocą prawną;
  • jest to niezbędne do zawarcia i wykonywania umów sprzedaży wierzytelności zaklasyfikowanych do kategorii straconych;
  • jest to niezbędne do zawarcia i wykonywania umów sekurytyzacji wierzytelności (art. 104 § 2 Prawo bankowe).


Podmioty uprawnione

W przypadkach przewidzianych przez prawo bank ma nie tylko prawo, a nawet obowiązek udostępniania informacji chronionych tajemnicą bankową:
  • innym bankom i instytucjom kredytowym w zakresie niezbędnym w związku np. z udzielaniem kredytów, pożyczek, poręczeń oraz gwarancji bankowych;
  • innym bankom i instytucjom kredytowym w zakresie niezbędnym dla np. sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zarządzania ryzykiem czy celów statystycznych;
  • Komisji Nadzoru Finansowego w zakresie nadzoru nad bankami;
  • na żądanie Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, prezesa zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, Generalnego Inspektora danych Osobowych oraz prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w zakresie ich ustawowych kompetencji;
  • na żądanie sądu, prokuratora, szefa Służby Celnej lub Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej w związku z toczącą się przeciwko posiadaczowi rachunku sprawą karną, karno-skarbową, alimentacyjną, o rentę lub podział majątku wspólnego małżonków, a także postępowaniem spadkowym;
  • biegłemu rewidentowi upoważnionemu do badania sprawozdań finansowych banku;
  • Narodowemu Bankowi Polskiemu w związku z wykonywaniem kontroli oraz zbieraniem danych niezbędnych do sporządzenia bilansu płatniczego;
  • Policji i służbom ochrony państwa w zakresie przewidzianym przez prawo (art. 105 Prawo bankowe).


Bibliografia

ostatnia modyfikacja 20 sierpnia 2016 r.