Zasoby odnawialne ang. renewable energy

Zasoby odnawialne to zasoby, których usługi są stale uzupełniane, to znaczy, gdy odpowiednio się nimi gospodaruje, mogą ciągle "istnieć", a zatem dostarczać użytecznych usług w nieskończoność.

Przykładami zasobów odnawialnych są: energia słoneczna, ziemia uprawna, lasy, zasoby ryb, jakość powietrza, wiatr, woda, energia geotermiczna czy drewno^[1]. A więc są to zasoby świata roślinnego i zwierzęcego (które umożliwiają produkcję żywności) oraz zasoby energii odnawialnej.

Najintensywniej wykorzystywanym odnawialnym źródłem energii jest energia spadku wody. Pozostałe źródła odnawialne – energia słoneczna, energia wiatru, biomasy, biogazu, fal, pływów morskich, energia geotermalna i inne (energia cieplna oceanu, biomasa – m.in. drewno w tym pelety, zrębki, wióry , słoma, biogaz, biopaliwa), używane na mniejszą skalę.

Wsparcie finansowe w instalacji niezbędnych do korzystania z odnawialnych źródeł energii pochodzi z programów pomocowych Unii Europejskiej. Głównym programem pomocowym jest Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko (POIiŚ). Wysokość dotacji finansowej uzależniona jest od czynników jakich jak lokalizacja inwestycji czy wielkość organizacji. Maksymalna kwota dotacji nie może przekraczać 40 mln zł a stanowić ma od 30 do 70 % kwoty przeznaczonej na inwestycje. Minimalne wartości nominalne przeznaczone na inwestycje w odnawialne źródła energii to odpowiednio^[2]:

• 10 mln zł dla elektrowni wodnych
• 20 mlm zł dla pozostałych jednostek

W Polsce nałożono obowiązek zakupu energii z odnawialnych źródeł energii o czym mówi rozporządzenie ministra gospodarki z dnia 19 grudnia 2005 r.^[3] W rozporządzeniu podane zostały wielkości wzrostu udziału energii ze źródeł odnawialnych w zakresie od 2,65% w 2003 r. do 9% w 2010 roku. W 2006 r. przyjęto nowelizację ustawy, ustalając nowy poziom 10,4% w 2010r.

27 lipca 2012 ogłoszona została trzecia wersja prawa o odnawialnych źródłach energii, która całościowo ma regulować sprawy związane z energetyką odnawialną w Polsce. Ustawa wychodzi naprzeciw przepisom unijnym dotyczącym zielonej energetyki i obliguje Polskę do większego wsparcia tej gałęzi przemysłu. Planowane w życie wejście ustawy to 1 stycznia 2013.

Energii odnawialnej nie należy mylić z energią przyjazną dla środowiska naturalnego, gdyż instalacje do jej produkcji mogą (choć nie muszą) powodować szkody ekologiczne.