Poczucie umiejscowienia kontroli

Tagi: Zarządzanie zasobami ludzkimi, Motywacja
Poczucie umiejscowienia kontroli - teoria w psychologii osobowości odnosząca się do stopnia, w jakim człowiek wierzy, że może kontrolować zdarzenia, które mu się przytrafiają. Teoria ta została stworzona w latach 60. XX wieku przez Juliana Rottera, jako jedna z teorii społecznego uczenia się. Rotter zauważył, że ludzie mają odmienne sposoby interpretowania zdarzeń. Teoria umiejscowienia poczucia kontroli dotyczy subiektywnie odczuwanego ulokowania sprawstwa zdarzeń. Rotter twierdzi, że w ciagu życia ludzie uczą się wierzyć, że ich losem kierują oni sami, bądź też że kierują nim czynniki od nich samych niezależne.

Spis treści

Wewnętrzne umiejscowienie kontroli



Osoby o wewnętrznym umiejscowieniu kontroli, czyli internaliści, uważają, że ich życiem i ważnymi zdarzeniami sterują oni sami. Żywią przekonanie, że przede wszystkim od ich własnych wysiłków, pracy i osobistego wpływu zależy to, co ważnego przydarza się im w życiu. Uważa się, że osoby z wysokim wewnętrznym umiejscowieniem kontroli lepiej panują nad swoim zachowaniem, są bardziej zaangażowane w politykę i chętniej próbują wpływać na innych niż osoby o zewnętrznym umiejscowieniu kontroli. Poza tym swoim wysiłkom przypisują większe prawdopodobieństwo sukcesu i aktywniej poszukują informacji odnoszących się do sytuacji, w której się znajdują.

Zewnętrzne umiejscowienie kontroli



Osoby o zewnętrznym umiejscowieniu kontroli, czyli eksternaliści, żywią przekonanie, że życiem sterują czynniki niezależne od ich świadomego, celowego i zamierzonego wpływu (niekoniecznie muszą to być czynniki zewnętrzne!), takie jak los, przeznaczenie, Bóg, nieświadomość, choroba, szczęście itd.

Zobacz też

Bibliografia

ostatnia modyfikacja 20 sierpnia 2016 r.