Dołącz do Governautów, zarejestruj się
Załóż konto
Reklama

Drogi użytkowniku!
Wygląda na to, że używasz rozszerzenia blokującego reklamy.
W Governice nie stosujemy nachalnych reklam. Możesz bezpiecznie odblokować je na naszej stronie ;-)
W tym miejscu publikowane są informacje dotyczące zarządzania jakością, takie jak Total Quality Management, normy jakości ISO 9000, Kaizen, Six Sigma. Znajdują się tutaj również wiadomości o zarządzaniu wydajnością, dojrzałością czy jakością w IT. Dzięki artykułom zamieszczonym w tym dziale dowiedzieć można się także o kontroli jakości, metodach zarządzania jakością i statystycznym sterowaniu procesami.
Diagram Pareto Przekierowano ze strony: Pareto analysis ang. Pareto chart, Pareto analysis
Diagram Pareto (diagram Pareto-Lorenza, wykres Pareto, analiza Pareto) - rodzaj wykresu, zawierającego zarówno słupki, jak i wykres liniowy. Słupki pokazują wartości w porządku malejącym, a wykres liniowy pokazuje skumulowane sumy każdej kategorii od lewej do prawej. Jest jednym z tradycyjnych narzędzi zarządzania jakością, wykorzystywanym do szeregowania przyczyn pod względem wybranych kryteriów.
Historia
Badając dystrybucję dochodów we Włoszech zaobserwował on w 1887 r., iż 80% bogactwa całego kraju było własnością 20% ludności. Na przestrzeni lat stwierdzono, że ta prosta reguła doskonale sprawdza się w wielu innych przypadkach praktyki gospodarczej. Uogólniając, zasada 80/20 mówi, iż w zbiorowości niejednorodnej 20% elementów reprezentuje 80% skumulowanej wartości cechy, która służy jako kryterium klasyfikacji.
Nazwy "zasada Pareta" użył dla opisu większej ilości zjawisk w 1941 roku Joseph Juran w swoich badaniach nad jakością, zauważając, że 80% problemów jest powodowanych przez 20% przyczyn.
Na przełomie XX i XXI wieku Richard Koch wydał kilka książek dotyczących zasady Pareto i jej zastosowań w różnych dziedzinach życia. Uznał on m.in. teorię ewolucji za szczególny przykład tej zasady.
Zastosowanie
Metoda ta jest uniwersalna i przydatna. Może być stosowana w przeróżnych dziedzinach, ma szerokie zastosowanie w ogólnym zarządzaniu, np.zapasów magazynowych, wartości sprzedaży w odniesieniu do wyrobów lub kierunków sprzedaży.
Analiza Pareto-Lorenza doskonale nadaje się do uporządkowania, a następnie do łatwiejszego przeanalizowania wcześniej zebranych danych. O jej przydatności decyduje system zbierania danych oraz ich wiarygodność.
Gdy mamy do czynienia z analizą złożonych grup czynników wskazane jest dokonanie ponownej analizy dla podgrup tych czynników na części składowe i powtórną analizę. Takie działania maja na celu doprowadzenie do odnalezienia najistotniejszych czynników, mających wpływ na liczbę ujawnionych niezgodności lub na koszty, jakie te niezgodności powodują.
Diagram Pareto-Lorenza jest dobrym sposobem do nawiązywania wspólnych działań, podjęciu współpracy ludzi którzy skupili się nad rozwiązywaniem wspólnych problemów. Analiza diagramu wskazuje takim osobom największy problem, problem o najwyższym priorytecie.
Kolejnym krokiem jest wykrycie, a później usuniecie przyczyn tych problemów. To zadanie rozwiązuje wykres przyczyn i skutków Ishikawy, ale w tej metodzie cennym narzędziem jest właśnie diagram Pareto, gdyż umożliwia odnalezienie najistotniejszego niekorzystnego czynnika do dalszej analizy a nie wszystkich przyczyn. Porządkuje dane pod względem ich ważności. Może pokazać on także czy program poprawy jakości był skuteczny, poprzez zastosowanie go przed zmianą i ponownie po wprowadzeniu określonych działań. Z jednej strony akcentuje problemy, których rozwiązanie przyniesie największe korzyści, z drugiej zaś daje podstawę do pominięcia działań nie przynoszących większych korzyści.
Opis
Diagram ten opiera się na wykorzystaniu zasady Pareto mówiącej, że 20% czynników odpowiada za 80% skutków. W przypadku zastosowania tej metody w praktyce zarządzania jakością oznacza to, że należy skupić się na przeprowadzeniu działań korygujących w stosunku do najistotniejszych 20% przyczyn niezgodności.
Diagram Pareto-Lorenza opiera się na prostym wykresie słupkowym, przedstawiającym dane w porządku malejącym, na który nanosi się liniowy wykres wartości skumulowanych. Każdy słupek wykresu przedstawia inną kategorię zjawiska, przy czym do najbardziej typowych należą: czas, miejsce i ujawniona przyczyna.
W praktyce analizę Pareto-Lorenza stosuje się, gdy chce się wyeliminować:
- negatywne zjawiska o największej częstotliwości występowania
- przyczyny tworzenia największych kosztów.
Tryb postępowania podczas opracowywania analizy jest następujący:
- określamy liczbę przyczyn
- wybieramy kategorie wpływające na interesujące nas zjawisko
- określamy przedział czasowy analizy
- gromadzimy dane
- tworzymy wykres słupkowy, pamiętając o porządku malejącym
- obliczamy i w końcu nanosimy wartości skumulowane na wykres
- analizujemy wykres w celu wyznaczenia grupy przyczyn, które powinny być zbadane (usunięte, ograniczone, zlikwidowane itp.) w pierwszej kolejności.
Analiza wykresu (czynników) prowadzi do odnalezienia najistotniejszych czynników, mających wpływ na liczbę ujawnionych niezgodności lub na koszty, jakie te niezgodności powodują.
Wykres ułatwia analizę możliwości uzyskania poprawy jakości przy ograniczonych rozkładach, a ponadto identyfikuje te problemy, które powinny być rozwiązywane w pierwszej kolejności.
Tworzenie diagramu
| |
---|---|
Brak przeszkolenia pracowników | 12 |
Awaria maszyn | 2 |
Pośpiech | 5 |
Nieuwaga | 15 |
Wady materiału | 3 |
Etap 2: Uporządkowanie przyczyn problemu według częstotliwości występowania.
| |
---|---|
Nieuwaga | 15 |
Brak przeszkolenia pracowników | 12 |
Pośpiech | 5 |
Wady materiału | 3 |
Awaria maszyn | 2 |
Razem | 37 |
Etap 3: Przedstawienie skumulowanych wartości na wykresie słupkowym (np. wartości procentowe).
- Oznaczyć na osi pionowej (Y) wartości (ilości) przyczyn oraz udziały procentowe.
- Oznaczyć na osi poziomej (X) przyczyny od największej do najmniejszej wartości idąc od lewej do prawej.(w porządku malejącym)
- Narysować wykresy słupkowe dla każdej przyczyny - tzw. wykres Pareto.
Etap 4: Można dodać linię pokazującą skumulowany procentowy udział wynikający z dodawania kolejnych kategorii. Ułatwia to znalezienie kategorii mających 80% wkład do problemu.
Etap 5: Oznaczyć punkty odpowiadające wartościom skumulowanym i połączyć je linią - tzw. krzywa Lorenza.
Przeanalizować otrzymany wykres, sformułować wnioski dotyczące poprawy badanego zjawiska, w miarę potrzeby wprowadzić działania korygujące.

Wykres ten jest dobrym sposobem do nawiązywania wspólnych działań, podjęciu współpracy ludzi którzy skupili się nad rozwiązywaniem wspólnych problemów. Analiza wykresu przedstawia takim osobom największy problem. Kolejnym krokiem jest wykrycie, a później usuniecie przyczyn tych problemów.
Gdy mamy do czynienia z analizą złożonych grup czynników wskazane jest dokonanie ponownej analizy dla podgrup tych czynników na części składowe i powtórną analizę. Takie działania maja na celu doprowadzenie do odnalezienia najistotniejszych czynników, mających wpływ na liczbę ujawnionych niezgodności lub na koszty, jakie te niezgodności powodują.
Analiza Pareto i jej odmiana nazywana analiza ABC jest oparta na obserwacjach empirycznych, niemniej jej praktyczność została udowodniona. Porządkuje dane pod względem ich ważności. Umożliwia wykazanie źródeł powstawania niepotrzebnych kosztów, pozwalając w konsekwencji doprowadzić do ich ograniczenia.
Linki zewnętrzne
- Pareto Chart, Wikipedia en
- Pareto analysis, Wikipedia en
- Diagram Pareto, Wikipedia pl
- Grzegorz Jarzynka: Diagram Pareto, Encyklopedia zarządzania
Bibliografia
- J. Łańcucki: Podstawy kompleksowego zarządzania jakością TQM, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2003
- A. Jazon: Doskonalenie zarządzania jakością, Oficyna Wydawnicza Ośrodka Postępu Organizacyjnego Sp. z o.o., Bydgoszcz 2002
- J.J. Dahlgaard, K. Kristensen, K. Kanji: Podstawy zarządzania jakością, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002
- J. Bagiński: Zarządzanie jakością totalną (TQM), Bellona, Warszawa 1993
ostatnia modyfikacja 20 sierpnia 2016 r.