Komputerowo zintegrowane wytwarzanie Przekierowano ze strony: Computer-integrated manufacturing ang. Computer Integrated Manufacturing, computer-integrated manufacturing, CIM

Komputerowo zintegrowane wytwarzanie (CIM) charakteryzuje się m.in.:

• procesowym zintegrowaniem narzędzi CAx opartych na modelach i bazie przedsiębiorstwa;
• możliwością elastycznego reagowania na potrzeby rynku, wprowadzaniem zmian oraz programem modernizacji produktów procesów wytwórczych;
• koniecznością wykorzystania kosztownej infrastruktury technicznej przedsiębiorstwa.

Współpraca komputerów jest możliwa poprzez ich połączenie w sieć komputerową, która łączy w przedsiębiorstwie poszczególnych użytkowników i pozwala na przetwarzanie danych między podsystemami CIM. W skład systemu CIM wchodzą systemy techniczne określane jako techniki CAx. Pierwsze dwie litery tworzą skrót od Computer Aided (pol. komputerowo wspomagane), natomiast trzecia litera x określa funkcję oprogramowania. Do technik, podsystemów technicznych CAx zaliczamy:^[1]

• CAD (ang. Computer Aided Design, pol. komputerowo wspomagane projektowanie) - proces, w którym komputer wykorzystywany jest jako podstawowe narzędzie pracy projektanta,
• CAM (ang. Computer Aided Manufacturing, pol. komputerowo wspomagane wytwarzanie) - proces, w którym komputer ma za zadanie połączyć fazy projektowania i wytwarzania, czyli jest używany do planowania procesów produkcyjnych oraz do kontrolowania pracy narzędzi i przepływów materiałów,
• CAP (ang. Computer Aided Planning, pol. komputerowo wspomagane planowanie) - na tę technikę składają się narzędzia, które wspomagają realizację zadań związanych z planowaniem pracy; służy integracji działań ludzi i środków produkcji,
• CAQ (ang. Computer Aided Quality Assurance, pol. komputerowo wspomagane sterowanie jakością) - metody i techniki komputerowego wspomagania projektowania, planowania i realizacji procesów pomiarowych oraz procedur kontroli jakości,
• CAE (ang. Computer Aided Engineering, pol. komputerowo wspomagana inżynieria)
• PPC (ang. Production Planning and Control, pol. planowanie i sterowanie produkcją) - systemy pełniące nadrzędną rolę w przetwarzaniu danych w wielu obszarach przedsiębiorstwa w różnym horyzoncie czasowym; do głównych funkcji tych systemów należy planowanie, przygotowywanie i sterowanie procesami wytwórczymi w zakresie realizacji poszczególnych zleceń produkcyjnych.

Systemy CAx muszą być ze sobą ściśle powiązane tworząc określoną architekturę CIM. Jedną z możliwych struktur jest zastosowanie dużego centralnego komputera, który jest odpowiedzialny za przetwarzanie danych. Inną z możliwości jest zastosowanie systemu wieloprocesowego, czyli jeden centralny komputer składający się z wielu modułów procesowych.

Powiązania podsystemów zintegrowanego wytwarzania można zaobserwować we wszystkich fazach powstawania produktu, zaczynając od fazy koncepcyjnej i rozwoju konstrukcji, w trakcie której konstruktor wprowadza do CAD istotne cechy produktu aż do fazy, w której produkt poddawany jest kontroli jakościowej przez narzędzia programowe typu CAQ. Wnioski z tej analizy trafiają ponownie do CAD. Na konstrukcję wyrobu wpływ mają również problemy ujawnione w fazie projektowania procesów technologicznych obróbki i montażu z zastosowaniem CAP. Na poziomie CAM programy sterujące maszynami technologicznymi odbierają informacje z CAP i PPC, mogą też stanowić dla nich źródło informacji. Cały proces pozwala na ciągłe udoskonalanie technologii, polepszenie jakości produktu i w końcu poprawę wyników ekonomicznych przedsiębiorstwa.

Z powodu wysokich kosztów infrastruktury informatycznej przedsiębiorstwa i konieczności przeszkolenia pracowników obsługujących konkretne komórki, wprowadzenie CIM powinno przebiegać etapami. Systemy te są szczególnie opłacalne dla przedsiębiorstw produkujących wyroby masowe, skomplikowane technologiczne, a także w przypadku powtórnego zamówienia na dany produkt.

Zalety^[2]

• stworzenie produkcji bez barier, minimalizacja nakładów poniesionych na fazę technologiczną przygotowania produkcji, zmniejszenie kosztów wytwarzania i ceny produktów, przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej jakości,
• aby promować swoje produkty niektóre przedsiębiorstwa występują o certyfikaty zgodności z normami grupy ISO 9000, których uzyskanie jest praktycznie niemożliwe bez zastosowania produkcji z oprogramowaniem CAD/CAP/CAM,
• sieci komputerowe świetnie spełniają funkcję kontroli stanu procesu produkcyjnego, procesów pomocniczych i finansowania, gdyż czynności te wymagają sprawnej wymiany danych miedzy różnymi systemami informacyjnymi, tzw. wyspami informacyjnymi.

Wady^[3]

• możliwość konwersji danych między poszczególnymi podsystemami CIM stwarza problemy, gdyż każdy z tych podsystemów generuje dane własnego typu, natomiast w komputerowej integracji wymagane jest, aby te dane były możliwe do przetworzenia przez inne podsystemy,
• wymagane jest pełne zaangażowanie całej załogi przedsiębiorstwa,
• wprowadzenie CIM wzbudza opór pracowników, gdyż oznacza duże zmiany, dotyczące prawie wszystkich komórek organizacyjnych przedsiębiorstwa; czasami wymaga wprowadzenia zmian w strukturze funkcjonalnej i strukturze zatrudnienia,
• wprowadzenie CIM jest kosztownym przedsięwzięciem, które podnosi próg rentowności w firmach; aby było to opłacalne firmy często muszą zwiększyć poziom produkcji i sprzedaży,
• długi okres oczekiwania na efekty - od kilku do kilkunastu miesięcy od wprowadzenia CIM.