Anonimowość ang. anonymity

Anonimowość – niemożność identyfikacji tożsamości jednostki pośród innych członków danej społeczności, wprost w odniesieniu do osoby albo do pochodzącego od niej przedmiotu (utworu). O anonimowości można mówić w różnych aspektach.

Anonimowość może być traktowana jako Funkcja bezpieczeństwa w rozumieniu bezpieczeństwa teleinformatycznego. Jako określona cecha protokołu służy do realizacji prywatności użytkownika systemu, w tym ochrony danych osobowych. W szerszym znaczeniu organizacyjnym anonimowość chroni Prywatność większych grup osób przed profilowaniem, inwigilacją lub budowaniem dossier poszczególnych osób na podstawie obserwacji ich komunikacji z innymi podmiotami.

W znacznej części metod uwierzytelniania anonimowość stoi w sprzeczności z wymogiem identyfikacji użytkownika. Metody takie jak kwalifikowane certyfikaty pseudonimów lub Credentica U-Prove^[1] (obecnie rozwijana przez Microsoft^[2]) są przykładami technik zaprojektowanych specjalnie w celu umożliwienia potwierdzenia określonych uprawnień przy zachowaniu pełnej lub częściowej anonimowości. Innymi przykładami są tajność głosowania przez Internet czy anonymizacja danych osobowych analizowanych w celach statystycznych w medycynie czy bankowości.

Częściowa anonimowość w tym przypadku oznacza ujawnianie wyłącznie takich informacji, jakie są niezbędne do realizacji danej transakcji, zgodnie ze stosowaną w ochronie informacji niejawnej zasadą wiedzy koniecznej (ang. need to know).

Techniką kryptograficzną wykorzystywaną często do realizacji funkcji anonimowości jest dowód z wiedzą zerową.